13 Aralık 2008 Cumartesi

SOS!-Şakir Selim

SOS!

Qurtarıñız,qurtarıñız, gemimiz bata!
Gemimizniñ baş diregi yıqılayata.
Deryamıznı bastı boran-quru safsata,
Deñizciler yarı olü alında yata.

İsmail-bey,nidamıznı eşit! Kel, yetiş!
Evlatlarıñ yat lehcede qayray til ve tiş.
Qaytıp keldik ana-yurtqa,amma oldı iş!
Boyle mudhiş olmagandır Vatandan ketiş...

Ana-Yurtqa qaytıp keldik-ilsiz yaşaymız,
Bir millette olmagan şey-tilsiz yaşaymız,
Acılar ep çoqlaşsa da,-dinsiz yaşaymız,
Qalbimizde derdimiz çoq-insiz(sessiz) yaşaymız.

Uç evlatnı egiz etip dogurgan ana,
Tuvgan tilde bir söz aytmay teleyayında.
Asan,Usein ve Osman,dep adların aña,-
Amma millet,Vatan ruhu qaydadır,qana?!

Dört yıl evel egizlerge baqıp sevindik,
Milletimiz boyle artar,inşalla,-dedik.
Milliy Meclis tarafından bahşış da berdik,
Bugun şu uç oglançıqta yat ruhun kordik.

''Bu sene 8 mart kunü Qırım Tatar tilindeki teleyayında bundan dört yıl evel doggan uç egizni kosterdiler.Olarnıñ ana ve babası teleintervüda çapqalap oynagan evlatları yanında yalıñız rus tilinde soylediler.''

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder