13 Aralık 2008 Cumartesi

Oquyıcıma-Şakir Selim

Bu kitap icadımnıñ soñmı,ortası,
Belki şerbetidir,belki tortası,
Belki ''qaynatmamnıñ'' damsız sorpası,-
Oquyıcım, ozüñ qıymet kesersiñ.

Satırlarda birevler tanırlar ozün,
Birevler ayretnen tikerler kozüñ,
Er fırsat kelgende yazdım çin sözüm,-
Taqdir kefinimni ozüñ biçersiñ.

Geceler ozümnen ozüm qalganda,
İlhamım de sönip, de gur yanganda,
Er sefer qalemim elge alganda,
Samimiy oquyıcım, tek seni añdım.

Biñ türlü şubeler qıynap yaqqanda,
Umütsiz tenimden qan-ter aqqanda,
Azrail töpeme kelip sarqqanda,
Oquyıcım, tek seniñ eşqıñnen yandım.

Bilemen, kun-kunden eksilmektesiñ,
Til bilmey tamırdan kesilmektesiñ,
Ecdatlar hatrasın ep silmektesiñ,
Tilsiz bir milletke çevrilmektesiñ.

Çoban-zademizni oqup olmasañ,
Noman-zademizni oqup olmasañ,
Oz tuvgan yurtıñda kimsiñ ve nesiñ?-
Ecel töşeginde yatqan milletsiñ...

Bagışla keñezge kelgende canım,
Seni boyle titis sözlernen añdım,
Barsın,tilsiz tende qurusın qanım,--
Tilsizlik beterdir vatansızlıqtan.

Tilsizlik beterdir biñ aqsızlıqtan,
Kozyaşıñ qurumaz olmasa tiliñ...
Tuvgan til-eñ buyük Vatanıñ- İliñ,
Tilnen qurtulırsıñ bataq-sazlıqtan!

Oz tuvgan tiliñden lezet almasañ,
Oz tuvgan tiliñnen gururlanmasañ,
''Ant-ettim!''-degende coşıp yanmasañ,
Ne ozüñ qalırsıñ,ne qalır sesiñ.

Dünyada İman ve Vatan yekane,
Vatanda Millet, Til ve Can yekane.
Tuvgan tiliñ ile milletmen, dersiñ,
Barsıñmı, yoqsıñmı- Tilde korersin!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder