Ey Kavkaz Dağları!(Cesur Çeçen Halqına)Şakir Selim
Kene keldi başıñızğa, Kavkaz dağları,
Kotlyarevskiy,Yermolovnıñ qanları çağları,
Kene döndi kerige dünyanıñ çarhı,
Bitmeycekmi çeçenlerniñ yanıgı-ahı?
Kene yañı generaller çıqtı meydanğa,
Yañı Yılda qadeleri top-tolu qanga.
Rusiyeni Yılbaş ile hayırlay Yeltsin,
Başqa söz yoq-Alla onıñ aqqından kelsin!
Yoq,bu sözler qargış degil,
Bu sözler-tekbir,
Er çeçenniñ agzındaki ''Allahu-ekber!''
Er çeçenniñ elindeki qaviy bu sila,-
Şeit ketken er çeçenge dua-suselya.
Şairlerni meftun etken Kavkaz dağları,
Sizni topqa tutqanlarnıñ barmı arları?
Unuttı mı olar yoqsa Hacı-Muratnı?
Yeksan etmek isteylermi yoqsa Quranñı?
Duymaylarmı ya,Şamilniñ tirilgenini?
Cohar onıñ ruhu olıp korüngenini?
Bu kunlerde bagırımnı çoq sual tırnay,
Söylemeycek olam,amma agızımda turmay:
Qaysıñ aga sağ olaydı,birinci olıp
Ortalıqqa çıqar edi gadapqa tolıp.
Ya ne içün eşitilmey Rasul degen ses?
Neçün kelmey Dagıstandan cıllı bir nefes?
İnguş, Malqar ve Kıbarda, ne oldı sizge?!
Şay dep belki aytasızdır oz-ozünüzge...
Sizge aqıl ogretmege yoq menim aqqım,
Men bir kiçik evladıman uquqsız halqnıñ.
Ey,siz, Kavkaz daglarınıñ cesur merdleri,
Kiçik halqnıñ dev yurekli çeçen erleri,
Bu kunlerde men de sizsiz yaşap olmayım,
Bu şiirimni bir silah dep sizge yollayım!
Yanvar 1,1995 s.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder