Halqına yol aça-Eskender Fazıl

Halqına yol aça

Vatan içün şeit ketken qaraman Mamut oğlu Musanıñ sönmez hatırasına bagışlayım.

Ah, menim hor halqım, muqaddes Vatanım,
Adıña-şanıña olayım qurban;
Ah, qaydan alayım, ah, qaydan tapayım
Adalet çoqragın-derdime derman.

Ah, menim guzelim, şırnıqlı Qırımım,
Asretlik yaqtı da yandırdı meni;
Men saña qaytarım, mıtlaqqa bararım-
Artıq iç dayanmam kormesem seni.

... Meraba, tuvganım-kozümniñ qarası,
Balamnen-çagamnen keldim men saña!
Melemsiñ-tüzelir gonlümniñ yarası-
Ecdatlar ruh berir, kuç olsa maña!

Çalışmaq-yaşamaq isteyim yurtumda,
Akimler-saipler iş bermey-quvalar.
KGB,milisler yureler artımdan-
İftira, yalannen yurekten uralar!

Bizlerni Qırımdan mudavmet quvalar,
Biz ise muhtacmız avası-suvuna.
Aqaret eteler, istese atarlar...
Vatandaş, aqqıñnı unutma-suvunma!

Ya Rabbim, derdimni kimlerge söyleyim?
Halqım da asretlik azabın çeke.
Aqiqat istegen tatarnı diñlemey,
Yurtundan çıqarıp, aydaylar çetke!

Barmı şu halqımnıñ qaydını çekecek,
Goñlüni alacaq bir devlet erbabı?
Barmı şu milletniñ kozyaşın silecek.
Merhamet eyleycek reberler barmı?

Gazeta, radio ve televizorda
Aq-uquq aqqında toqtamay aytalar.
Amma baq, tatarnı tuvgan oz yurtunda
Basqıncı akimler kopekday talaylar.

Ant etem:
Bir adım bile
Çekilmem Vatandan!
Ayrıldım Anamdan-
Bu menim ilim!
Ant etem:
Ayrılmam Qırımdan!
Kendimni yaqarım...
Degil tek tilde!
Bu menim diyarım,
Bu menim ilim!

... Saglıqnen qalıñız, soy-sopum, dostlarım.
Vatançün ozümni ateşte yaqam!
Bahıtlı oluñız! Ah, balaçıqlarım!
Qırımga tezce qayt, asretli halqım!

Qırımnıñ dagların, çöllerin boylap,
Ateşnen tutaşqan bir insan çapa...
Kimerde toqtala, nelerdir oylap,
Etrafqa muqqaddes nurunı saça.

Qırımnıñ ustünde ruh keze-uça,
Bu Mamut Musanıñ ikmetli kuçü.
Muqqaddes topraqqa tez qaytmaq içün
Asretli halqına aydın yol aça.