On sekiz mayıs gecesinde prikaz(emir) oquldı.
Nafle yerde aglaşmañız, deñişmez prikaz.
Hatrımızdan iç de çıqmaz bu agır kunler.
On beş daqqa içersinde çıqıñız derler.
Qartlar, yaşlar ve hastalar töşekten qaqıp,
Yarı gece maalinde yollarda yattıq.
Adım Tatar,Yurtum Qırım,bu nasıl zulum?
Yoq olsun bu qara kunler, kormesin kozüm.
Bağçasaray vokzalında(istasyon) poyıza(tren) mindik,
22 kun yol yürip, Taşkentke keldik.
Tatarlarnıñ Vatanından sürgün ettiler.
Samarkandnıñ vokzalına ketirip töktiler.
Şu Qırımnıñ dagları da yuksek,suvları salqın,
Qırım bizim Vatanımız,şimdi oldı halqınıñ.
Qırımnıñ etrafında yeşildir daglar,
Qırım halqı Vatan içün gece-gündüz aglar.
Bu türküni unutmañız hatıra bizden,
Qırımga qaytmaq qısmet etsin, bizlerge tezden.
İzzet Dobranıñ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder