Şair olmaga urungan bir qardaşıma
Şiiriyet-azap yolu,qardaşım,
Niçün bilmem,urunasıñ sen buña;
Sen bu yolga kirme saqın adaşıp,-
Şair kişi ne oler de,ne oñar...
Şiiriyet-tolçok-bazar degildir,
Biñ maqtasañ bile malıñ satılmaz.
Tek olgen soñ qıymetiñni bilirler,
Sag olganda ''Sag ol!''-degen tapılmaz.
Şiiriyet-Tañrı qurgan Saraydır,
Bu Sarayga pencereden kirilmez.
Er işiñe kokten Ozü qaraydır,-
Ruh bermese,yazdıqlarıñ korülmez.
Şiiriyet-evliyalar yurtıdır,
Anda akim Mevlanalar, Emreler;
-Yazdıqlarıñ belki tezden unutılır,
Şiir yazmazdan evel insan ol!-derler.
İşte,berdim saña bir-qaç nasiat,
Bilmem, mana barmı-yoqmı sözümde...
İster añla,ister iseñ koter at,-
Şiiriyetini añlamayım ozüm de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder