Qarşı-qarşı korüşsek,qansuvuqlıq etemen,
Yurek oynap tursa da,
Aq betinden ışıqlar kozlerime ursa da,
Saga iç de qaramay kormegenday ketemen...
Seni biraz keçken soñ,goñlüm saga tartsa da,
Yuregimde ateşniñ alevleri artsa da,
Bir aylanıp qarayman,bir ah!... çekip içimden,
İlham ala menligim melek tüsli biçimden!...
Cıyınlada korsem de,koz qıyıgından qarayman,
Uzaqlasañ qatımdan,kozmen seni arayman,
Sen oynaqlap yurgende,
Tanışlarnıñ,dostuña birevlerni kosterip,
Dudaqların burgende,
Goñlüm seni qıdıra zorman ayaq yursetip,
Dertli qalem,kuçsiz til sırın saga aytalmay,
Kozler seni cıyında yalñız taşlap qaytalmay.
Aytar edim men saga
Belki sen red etersiñ!
Koksüñdeki gulni maga
Bir qoqlatmay ketersiñ.
Qutar meni melek qız! Er bir iş bizlerden,
Sen de maga tuydırmay süymeysiñmi gizliden?
Mart 14-27,1920, Aqmescit
(Amdi Giraybay-Şiirler Qitabı- Tavriya Neşriyatı 1997-syf51)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder