Bir İzin Beriñiz-Bekir Sıdkı Çobanzade

Bir İzin Beriñiz-Bekir Sıdkı Çobanzade

Bir izin beriñiz, yurtuma kaytayım!
Yurtuma kaytayım, derdimni aytayım!
Batıdan keliyim kanatım açıb
Suvugan yürekge ateşler saçıb..
Ne mırza soyumda, aytuvlu bir bay,
Babam bir çoban, anam Zaydabay..
Bir izin beriñiz, bakırıb kiriyim,
Kırım'da, Kaşgar'da ökürüb cüriyim..
Bir boran yasayım tınm Tatar çölünde,
Mollanıñ, karanıñ kaygısız göñlünde..
Bir izin istiymen tuydurmay barayım,
Saraylar içine azgana karayım;
Betleri kırmızı, moyunu kalın
Baylarga aytayım, ne saklay yarın..
Ölümnüñ tüsüday bolur tüsleri..
Buruşur, mogayır o maylı yüzleri..
Bir izin beriñiz, o közü caşlı,
Cüregi suvugan, biçimsiz başlı
Köylüge aytayım özünün tilinden,
Koparıb beriyim bilginiñ gülünden..
Nurlanır şindiki karuvsuz közü,
Bir arslan kesilir, yarlıqtır sözü..
Bir izin tileymen, bakırıb kiriyim,
Kırım'da, Kaşgar'da Curtum dep cüriyim..


Budapeşte, 1.2.1919