Qurşunlanğan Qartiy Monologı-İsa Abduraman

Qurşunlanğan Qartiy Monologı-İsa Abduraman

Qırımdan çıqarılğanda, şaşmalağan qartiy çölge qaçacaqta, pulemottan atıp oldürildi.

A.Vesnin, agronom, cenk iştiraqçisi. Qızılyar(Melitopol-is) Şeeri.

Tuvğan yurt!..
Ne demek
Şu yurtnı sevmek?
Ne demek
Çin urmet,
Buyük sadaqat?
Ne demek
Vatanğa qarışmaq,
Siñmek,
Ne demek acizlik,
Ne demek taqat?..

Gençlikte
Keñ çölde
Dülber baarde
Çeçekler açqanda,
Mulayim kulip,
Uyanıp, tınıq tañ,
Tatlı saarde,
Oylana edim men,
Sevinçke tolıp.

Başımnı sıypasa,
Saarde ruzgar
Goñlümni ohşasa,
Dalğa
Aytqan
Yır,
Yoq edi alemde
Menden bahtiyar...
Er bir ot ve taşta
Bar edi bir sır...

Peyğamber çeçegi
Maña er daim
Tuvğan yurt-
Qırımım olıp yılmaydı.
Lezet, zevq aldım men
Olarnı sayıp-
Uzmege bir vaqıt
Kozüm qıymadı...

Şifalı avağa
Dağılğan qoqu
Ne qadar kuç-quvet berdi tenime!

Guya men er saba
Gayrıdan doğıp,
Quş olıp,
Fır-r uçıp,
Kirdim evime...

Çeçekni uzmege kozüm qıymadı.
Şoyledir belledim
Er kim,
Er insan.
Yañıldım...
Çeçekler içinde qıynaldım.
Çeçekler ustüne
Tamladı al qan...

Nazik mor melevşe
Allandı-
Yandı.
Peyğamber çeçegi
Oldı sim-siya...
Ozümni
Uzülgen
Bir çeçek sandım-
Koz yumdım,
Ve, yuqlap qaldım
Men guya...

Cevaplar tapıldı suallaerime
Vatanğa qarıştım,
Vatanğa siñdim...
Olayım dep, raat
Yatqan yerimde
Çoq kere horlandım,
Çoq kere sıñdım.

Buldozerler altında
Iñrandım nice.
Ayaqlar tübünde
Çıqardım men ses.
Aylanıp baqmadı,
Baqmadı kimse...
Şaştım men,
Cellatlar yurgende serbest...

Bu qadar
Çoq azap
Bir adam içün.
Qabaatmı Vatannı yurekten sevmek?!

İnsanğa nisbeten
Bu qadar açuv,
Aytıñız, adamlar,
Nedir,
Nee demek?!

Tuvğan yurt çölünde
Osken çeçekke,
Terekke,
Taşlarğa... Tabınmay yaşap,
Mumkünmi çıqmağa, aytıñ, yuksekke

Çin batır
Amethan Sultanğa oşap?..

Yuksekke ıntıldım
Ta balalıqtan
Nesilim,
Soy-sopum.