Bir Koşe Otmek-Seitumer Emin
Apansızdan, geceley, afat qoptı koyümde.
Kopekler sesinden, dağlar-taşlar iñledi.
Parlaq yıldızlar söndiler, Allanıñ koksünde.
Aziz analar ağladı... Yer ve kok diñledi.
Yolğa çıqtım men de, o gece, oksüz alımda.
Qısmetim qaldı bu aqşam evimde-soframda.
Bir koşe otmek, soğan ve tuz cartı torbamda.
Gençligim, gogercinlerim qaldılar sofada.
Yolda,
çoqraq başında, aşadım otmegimni.
Uzaq oldı tuvğan evimden çıqqan yollar.
İç unutmam başıma kelgen belalarnı, endi,
Endi keçse de o kunden çoq ve çoq yıllar.
Bu uzaq yollar esimni aldılar başımdan.
Otmegim ve tuzum qalmadı torbamda.
Kuyük, quru parçalar qaldı çoqraq başında.
Çarıqlarım teşildiler, çaqıl-taşlardan.
O kunden soñ, nice baarler kelip-keçtiler.
Nice qarlı-boranlı, afatlı geceler...
Gurbetlikte analar zeerli suvlar içtiler.
Lakin, esimde,
Bir koşe otmek,
Gogercinler...
Bekabad, 1948 s.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder