Qayırğın, ey Ad.., eşitiviñni, coğap bergin maña, ki yarlı da miskindir men.
Saqlağın canımnı, ki hasiddir men; qutqarğın quluñnı, Sensiñ Teñrim, ol işanğan Saña.
Yarılqağın meni, Ad.., ki Saña çaqırırmın har kün.
Sevindirgin canın quluñnıñ, ki Saña, Ad.., canımnı köterirmin.
Sen, Ad.., yahşı da boşatıvlı, da köpşağavatlı cumla çaqırıvçılarğa.
Qulaq tutqın, Ad.., tefillamnı da tıñlağın avazımnı yalbarmaqlarımnıñ!
Künde tarlığımnıñ çaqırırmın Saña, ki coğap maña.
Yoqtır Seni kibik malahlarda, Ad.., da yoqtır işleriñ kibik.
Cumla uluslar, ki yarattıñ, kelirler da baş urarlar aldıña, Ad.., da sıylarlar adıñnı.
Ki uludır Sen da qılıvçı acayipler; Sensiñ Teñri, yalğız.
Oğratqın maña, Ad.., yolıñnı, yürüyim köniliğiñ bilen; biriktirgin köñülimni adıña qorquvlı.
Mahtarmın Seni, Ad.. Teñrim, da sıylarman adıñnı dunyağa degin.
Ki şağavatıñ uludır üstüme da qutqarırsıñ canımnı tiptegi yerden.
Teñri ! Çayalar turdılar üstüme, da camaatı küçlilerniñ izlediler canımnı; da qoymadılar Seni qarşılarına.
Da Sen, Ad.., rahimlevçi da yarılğavçı Teñri, uzunaçuvlı da köpşağavatlı da köpkönilikni.
Qayırılğın maña da yarılqağın meni; bergin quvatıñnı quluña da qutqarğın oğlın qaravaşıñnıñ.
Qılğın birgeme nişan yahşılıqqa, da körgeyler duşmanlarım da uyalğaylar, ki Sen, Ad.., boluştıñ maña da uvuttıñ meni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder