Ana tilinde laf etmegen analarğa-Çerkez Ali

Ana tilinde laf etmegen analarğa-Çerkez Ali

Analar, analar, qıymetli analar,
Bizlerni dünyağa ketirgen analar!
Evladçün kerekse ateşte yanalar,
Kerekse yavruçün can bergen analar.

Bir ana bizlerin '' Boje-moy'' dep tapmay,
''Allahım ,sen qurtar'' dep tapa evladın.
Bebeyim, sabiyim, dep seve, oplay.
Çoq imdatlar soray o Qadir mevladan.

Ayneni yırlap ostürdiñ balañnı,
Ne içün laf etmeysin şimdi oz tiliñde?
Ne içün aşalap oz tuvğan anañnı.
Qopayıp yuresin sen doğmuş iliñde?

Yoqsa bazardan-bazarğa qatnap,
Soy-sopnı tanımaz bir ''hayin'' olduñmı?
Yoqsa sen milletni ustünden taptap,
Pek kibbar, insafsız ''bir caniy'' olduñmı?

Buruñnı koterme, Ana ol, gururlan,
Vatanğa sadıq ol, sadıq ol tiliñe!
Sadıqlıqnen er işte yeñersiñ, inan,
Sadıqlıqnen alırsıñ Yurtnı eliñe!

Men bilem, sen doğdıñ yabancı diyarda,
Mektep yoq, oca yoq oz ana tiliñde.
Er işte ogeyday qaldıñ bir kenarda,
Ya bugun ne sustıñ oz tuvğan İliñde?

Analar, analar, qıymetli analar,
Milletni arttırğan, elbette Sizlersiz!
Evladlar sizlerden terbiye alalar,
Osken soñ ya ne içün tilsiz qalalar?

Tiliñni coymaq-milletni red etmektir,
Bunı siz anlaysız çoq nefretke tolıp.
Milletni coymaq da dünyadan ketmektir,
Keliñiz, yaşayıq saf bir millet olıp!

Aqmescit, 1999