Keçmişteki suçlarımız-Bekir Çobanzade

Keçmişteki suçlarımız-Bekir Çobanzade

Biri açqan kitabını ''lãnet'' diy,
Helagüge, Batı Hanğa, Temirge.
Biri yazğan tarihını '' Barbar!'' diy,
Bir vaqıtlar boynun bukken emirge...

''Tatar halqı, tatar hanı!'' fısılday,
Kãfir, mumin butün dunya tilleri.
''Tatar hanı curtumıznı caqtı şay,
Mengulikke ateş bolsun er ceri...''

Faqir tatar attan tüşken, şaşırğan,
Betin orte, sesin qısa, kizlene.
''Cengiz, Temir, Batını men bilmiymen,
Men olarnı iç kormedim...'' seslene.

Duşmanları ''Sensiñ!'' diyler, qıynaylar,
''Muna resmiñ, tarihlerde korüne.
Sensiñ Cenğiz arqasından cuvurğan,
Betiñ sarı, pantik murnıñ kiçkene!''

''Men tügülmen!-diy faqir, ay zarlana,-
Cenğiz, Batı cınsımda iç bolmadı!
Babam, anam bir Şerife, bir Seid,
Yaqınlarım ya bir molla, ya qadı...''

Taşlañız o faqir halqnı, suçu coq,
Suçu bolsa, caşavında odiycek,
Menmen Cenğız, Temir hannıñ torunı,
Menmen onıñ colun daim kutecek.

Yuklenemen bar suçların olarnıñ,
Bizler caqtıq Bağdadıñnı, Basrañnı,
Bizler cıqtıq sarayların Romanıñ,
Bizler soydıq aqsuyegiñ, qarañnı!

Kel, bir sor! Beriyim er esabın
Dalmaçaynıñ, Macarlıqnıñ, Qazaqnıñ,
Hindiyanıñ, Aqdeñizniñ, Azaqnıñ,
Kel, bir sor! Barbarlıqnıñ esbabın!

Qılıçım coq, atlarım coq, cayavman,
Curegimde canğan ateş duruldı.
Moynum bahtnıñ qollarında duruldı,
Bugun olüm collarında bir savman!

Ey, Avropa, ey ulema, biliñiz!
Kitaplarıñ yalan aytsa daim şay,
Daim qursañ kozyaşından kok saray,
Silkinirmen, bolurman tez bir Cenğız!

Kitaplarıñ Diclelerğe atarman!
Saraylarıñ yermen yeksan etken soñ,
Balañ, çağañ otqa qurban ketken soñ,
Kene keter, mezarsız şay catarman!

Eziliyim, yukleniyim suçların!
Buyük hannıñ, buyük halqnıñ mirasın,
Yukleniyim babalarım gunãsın,
Şay curiyim şu dunyanıñ ucların!...


Budapeşt, 13.02.1920