Azizim, Mehmet Fatih Kerimi Efendi(ge)-Osman Nuri Aqçoqraqlı

Azizim, Mehmet Fatih Kerimi Efendi(ge)-Osman Nuri Aqçoqraqlı

Seyyah! Dolaştıñ sen memalik-i-cihanı,
Seyir... emr-i-celiline ittiba ittiñ.
Qılup temaşa Avrupa ve Turkistanı,
Vetandaşlarıña beyan-i-haqiqat ittiñ.

Defaatle qıldıñ ziyaret diyar-i-Qırımı,
Tabiat alemi hüsnüne olduñ heyran.
Qırım cadidar-i-erbap zevq-i-selimi,
Sen dahi ittiñ Qırıma muhabbet ilan.

Vetanımdır severim naj risid dağlarını,
Severim seveni vetanım bağlarını,
Vetanım gulzarına kelen musafiri,
İlgerce onda kordüm muhabbet eseri.

Keçemem arz-teşekkür ifa itmeden,
Gulşen vetanımdan gonce taqdim itmeden.
Boylece bir silah oldum qalemle heman,
Hayalımle bağ ve dağı ittim seyran.

Diledim ki, vasıf idem onıñ cemalını,
Naqış idem hem münazir bediyini.
Heyfa ki, bu tasavvurı namumkün kordüm,
Zira ki, nefsimi vetandan ceda buldum.

İqlim şimalde tabiy galeyane kelmez,
Hararet alemi halıñdan haber bermez.
Bunuñçün oldum tercimeye mecbur imdi
Şairin-rus mecmua eşarından.

Boylelikle bu gonceler vucuda keldi,
Türlü eller ile qoptu gulistanından.
Baqmayın hurdeligine onların ey, yar!
Qabul it, qalsun yanıñda menden yadikar!

(Sankt Peterburg, 3 oktyabr 1904 senesi)

Celil:buyük, ulu
İttiba etmek:tabi olmaq
Defaat:defalar, kereler
Hüsi:guzel, dulber
Cadizar:keniş, bol
Naj risid:çam terekleri ile ortülgen
Cemal:yuz guzelligi
Münazır:munaqaşa
Heyfa:yazıq
Ceda:ediye,ihsan
Galeyan:qaynama
Eşar:şiirler
Hurde:degersiz, ufaq
Musavver:resimli

Osman Nuri Aqçoqraqlı.
Qırım gonceleri. Musavver(resimli) şiir mecmuası.
Orenburg: Tipo-Litografiya M.F. Kerimi-
1906.-25 s.-S.6-7.(Arab Urufatında)