Emel'ge-Tahsin İbrahim Efendi
Her kelimeñ Curtım içün canğanda,
Damarıñda sönmez iman özi bar,
Halq ilhamın al dudaqtan alğanda,
Mañlayıñda ''Ant Etkenmen'' sözi bar.
Aqtopraq'ta, Rumeli'nde, Qazan'da,
Suvuq Sibir, Qafqasya'da halqıñ bar;
Masumlardan düşman öcin alğanda,
Qansızlarğa qan berecek qalbiñ bar.
Şu Curt içün cılağanda, canğanda,
Uzaq körgen közleriñniñ nurı bar;
Yalan dünya Cenneti'ni añğanda,
Sahifeñde o Cennet'iñ cırı bar.
Orqapı'ğa caman quşlar qonğanda,
Qafesinden çıqalmağan qaplan bar;
Hasretine qavuşmağa az qalğanda,
Biñlep ketken Curt qurbanı arslan bar.
Sarp tavlarda aşsız suvsız qalğanda,
Qorqma ! Sağa suv berecek cigit bar;
Haqqıñ içün aldğa adım atqanda,
Qaranğıda nur serpecek Çolpan bar.
Cav qılıçnı seniñ içün alsa da,
Atıl ! Sağa qol tutacaq bilek bar;
Köp öksizler cersiz, curtsız qalsa da,
Qurtulmağa öz halqıñda tilek bar.
Emel Mecmuası no.2 -1935
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder