2 Ocak 2010 Cumartesi

Hayal-Şakir Selim

Hayal-Şakir Selim

Çıqarsam garip halqımı tar golçikten,
Keñ deryağa cetkizsem, bolsam ozen.

Bekir Çoban-zade.


Ah, tabılsañ bugun sen, Çoban-zade,
Açıq calpaq betiñmen bir cılmaysañ.
Şu teren ve şu halqçan em de sade
Cırlarıñman halqımnı bir quvantsañ.

Korse ediñ bugun sen qayta tuvıp
Qırımtatar qalbine cetkeniñni.
Otuzıncı cıllarda seni buvıp,
Yoq etken şu hainniñ çekkenini.

Onıñ qanlı kolgesi yerde-kokte
Seniñ aziz ruhuñdan qaçıp cure.
O alçaqnıñ tabanın calap-opken
Bazı tipler zeerni saçıp cure...

Ah, tabılsañ, qarasañ bu qurumğa-
Oksüzlerge kene de toy bolğanın.
Gururlanıp sen curgen şu Qırımda
Tatarlarnıñ birleşip soy bolğanın.

Ah, tabılsañ, bugun sen, Çoban-zade,
Totaykoyde caşlarğa dersler berseñ.
Candan suygen halqıñnıñ şeer, koyde
Dervizağa kelgenin ah, bir korseñ!

... Taqdir seni, ey ustaz, qayda-qayda
Qarsambalı cıllarda fırlatmadı.
Seni tuvıp ostürgen halqıñnı da
Nice cıllar acuvsız horlatmadı.

-Dunay taşa!-dep taştıñ. İnqilabqa
Umütiñni bağladıñ qanıp-qanıp.
Gurüldegen şu kuçlü alev-otqa
Tutaştıñ da, can berdiñ aqsız canıp.

Aqsızlıqmı?- biz onı unutmamız
Senday asıl- zadeler aqqı içün.
Yeter, horluq-ağuvnı iç yutmamız
Neslimizniñ kelecek bahtı içün.

Ah, tabılsañ, eşitseñ, Çoban-zade,
Garip halqım dep canıp aytqanıñnı.
Aramızda tabılıp bir korseñ de
Halqımıznıñ Vatanğa qaytqanını!

1989-1992 ss.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder