7 Ağustos 2011 Pazar

Nogaynın Adagı-Memet Nuzet

Nogaynın Adagı-Memet Nuzet

Acilikten kaytkanda bay bir Nogay
Parohodda bek yaman dalgaga ogray.
Avdarıla yüregi, döne başı
Tüşe cerge burçaktay közinin yaşı.

Bek tartışıp kuskanda, adaklar aday
Diy:kırk koyım sadaka, tek kutar Huday.
Aytkan sözim eş unıtmam, ermendir men
Hayrat içün kurarman bir celtirmen.

Çok-colagay bedava tartsınlar un,
Çagarları yoklarga berermen odın.
Borıcka tükyan aşarman, bedava fırın
Sana dep, mevlam, aytaman, işimnin sırın.

Süyer kulın mevlaga, cabayım bir ton,
Adaklarım etmesem katseñ et soñ
Ayt, şo kapır deñizge, kuturmasın,
Men garipni öldirip oturmasın.

Alla başım, bedenim, yüregim
Sabiylerim, evladım, Zöreşigim
Nüşün şıktım men matuv öz köyimden
Keşke ölim şıkkaydı cıllı üyimden.

Yavaş yavaş cel tına, eksi dalga,
Nogay, garip, kelip bir aru alge
Diy: tükanı, fırımnı boştır onıñ
Mollaga ne şikar cartı tonıñ.

Al bir cartı celtirmen kataytayım
Bedava dep onı elge nasıl aytayım?
Degenindiy tirmenci tabıla koymaz,
Tabılsa da az şiy men karnı toymaz.

Aman, esen kurtulıp kelsem bir kün
Şu kırk koynıñ otızın şalmak mümkün
Otız diymen, tıl taya, on diyecekmen
Yok, pışaknı beş koyga siltiycekmen.

Parohod da yakınlap cete cetke
Nogay közin bek tıgıp iskele betke
Diy: ey, mevlam, kurbannıñ birisi ceter,
Etken kişi hayratını şaytıp eter.

Yanaşkan soñ parahod cetke cetip,
Nogay şıga er kesni zu şu etip
Diy: aldatıp Tanrını derya geştim,
Endi alay adaktan men vazgeçtim.

6 Ağustos 2011 Cumartesi

Türküli Namaz- Memet Nuzet

Bir vakıtta bir cayil caş sümelikten bezgende
Belki bir şiy tabarman dep, köy dolaşıp gezgende,
Tatar bolgan bir köyşikte toktay o bek boldırıp
Cemaatka maktay özin, avızın pek totırıp
Pakılday şu küni onda kelgen oraza ayı.
Söz birlikmen avız capkan pikaresi em bayı.
Diyler: bare, bizge bir ay siz imamlık etiñiz,
Akka bolgan borcımızdan azat etip ketiñiz.
O caş ta diy:mümkün sizge tek teravi kıldırmak,
Bolmaz sizni Rabbimizge böyle borclı kaldırmak.
Er üyden siz berirsiniz maga birer tanaşık.
Soñ sizlerge sırat keniş, cennetlerge col aşık.
Akşam bola, iftardan soñ halk camige toplana
''Efendi'' de o caminin mihrabına saplana
Köroğlu'nı, Edige'nı okıy tatlı ezgi men,
Cemaatka munasebet kalmay eş te bezmege
Alay bolay teravini bir kararman pitire
Amma halknıñ yüregine aruv tesir ketire.
Türli şın man, türkiler men geşire o kaş afta,
Şo künlerde kele köyge bek maktavlı bir sohta.
Teravide köre-imam- türkilerni patlata.
Sohtanıñ bo edepsizlik yüregini şatlata
Şay da bolsa, ses şıgarmay, lakin yürek talpına.
Namazdan soñ, imamga diy:aytayım köyniñ halkına.
İmam da diy:ses şıgarma, mında altmış tana bar,
Bayramdan soñ satarmız da, üleşirmiz barabar.
Sohta diy:kara, aramızda asıl boldı muabbet,
Ses şıgarman, korkma dostım, sen işine devam et,
Sohta kete, o caş kalıp, ep kıldıra namazın
Cırlay gene öz türkisin, şala gene o sazın
Bayram küni sohta kelip, tanallarnı aydaylar
Col boyında em sekire, em şala, em oynaylar.
İmam satıp ayvanlarnı, cepke sala parasın,
Köstermiy eş sohtaşıkka, ne yazı ne turasın.
Diy: ne yapsam, özim yaptım, em sarf ettim köp emgek.
Bo emgeknıñ yarısın saga bermek ne demek?
Aydav akkı bermek mümkün, ma, istesen bir kümiş.
Sohta boga aşulanıp, diy:yapacam, kara, bir iş!
Cemaatka anlatayım sen onlarga ne yaptıñ?
O caş ta diy:aman sen korkımızga iş taptıñ
Bilgenıñnı eş artına atma, dostım, sohtaçık,
Bar, toktama, dört canına karamay ket, col aşık.
Sohta ketip cemaatka ayta onıñ etkenin
Em bir aylık ibadetnıñ boş boşına ketkenin.
Cemaat ta diy ke: biz de ondan artta kalmadık
Bek köbimiz bir aygaşı eş te abdest almadık.

5 Mart 2011 Cumartesi

Yuriy Vologin-Ormanda

Yuriy Vologin-Ormanda

Kuzde orman çeşit renklerge burüne,
Bugun kene şaşıp qaldım onı korip.
Mucizeviy kuz soqulğan orman törüne,
Titrek qavaqlarnıñ saçlarını orip.

Gençligimniñ yolçıqları qaldı mında,
Er şey oyle, atta tabiiy qaldırım da,
Orman qanı oynay ala damarımda.
Tılsımlı kuz tarta ogge er adımda,
Endi çoqtan men şeerde yaşasam da.

Yanağımle tereklerge siypalırım,
Kozlerimde aks olunır top-top yüvez.
Tanır meni yukelerniñ yapraqları,
Gençligimni añıp, adam tolu nefes.

Kuzde yapraq tökülgende, yazıqsınam,
Yapraqlarnıñ uçuşında bar aydınlıq.
Qorqaq qoyan meni korip, havfsıray da;
Qaçıp kete. Deyim bu da basıl qılıq?

Arçalarğa baqar isem men, er daim
Koz ogümde butün keçmişim canlana.
Çıqlı mantarlar yanından keçken sayın,
Kirpi korip bala kibi men şadlanam.

Aşıqmayım. Yol aylançıq, er yer yapraq,
Orman orte yer ustüne yımşaq yorğan.
Sepetim de tolayazdı. Mantar arap,
Ormancını rast ketirdim o, yorulğan.

Sene sayın saçlarıma qarlar yağa,
Ep çalaram. Baar ola menimçün yat.
İster edim, kuz yağmurı yağsın dağğa,
Kok quşağı kokümizde yaysın qanat!

Qayta-qayta orman bezensin ilvanğa,
Can sıqısı onıñ içün olsın ki yat.
Selam saña kuz ormanı ve elvida!
Tek seniñle yaraşıqlı bu tabiat!

Ayşe Kokiyeva Tercime etti.

30 Ocak 2011 Pazar

Enver Qafadar-Koyume Bardım...

Enver Qafadar-Koyume Bardım...

Koyume bardım, dereler dumanlı,
Bağ-Bağça, adırlar, deñiz pek ğamlı,
Papamti, Alakat, töpeden Şuri
Ne üçün baqmaqta şay eecanlı?

Koyume bardım, esimni topladım:
Asıl da ondan nam-nişan qalmağan.
Azbarnı, evni hatırdan yoqladım,
Barmeken insan alımnı añlağan?

Şu gece çölde oturdım qaltırap,
Yuqlamay titis geceni atqardım.
Yuregim urdı, seskenip, abdırap...
Asretim yurtqa ah, Tañrım, ah, Tañrım!

Qocaman yayla sönükip uf tarttı,
Çoqraqtan şeffaf kozyaşlar tamladı.
Dalğalar urkip, taşlarnı ufattı,
Tabiat, dersiñ, goñlümni añladı.

Koyüme bardım, dereler dumanlı,
Ba-bağça, adırlar, deñiz pek ğamlı.
Papamti, Alakat, töpeden Şuri
Ne içün baqmaqta şay eecanlı?